Not Keith Jarrett, but Chilly Gonzales.
I was there yesterday (sorry for the bad video):
Here from some other guys who was yesterday also there:
Another view:
More about Chilly Gonzales here >>
Or a music video of him “Never Stop”
Last Comments
Zitat
«... Απ’ τη Σοφάλα γύρισα πάλι πίσω στο Νατάλ, με σκοπό να μπαρκάρω για τη Ταναναρίβα, κι από ‘κει για τα νησιά Σεϋσέλ, απ’ όπου σκεδίαζα να τραβήξω πάλι στο Σίδνεϋ παίρνοντας τη γραμμή που κατεβαίνει απ’ το Άντεν. Αλλά στο Ντουρμπάν άλλαξα γνώμη και μπήκα μέσα σε μια γολέτα που τραβούσε για το Φαγκούα. Το νησί τούτο είναι σταθμός για τα καράβια που ψαρεύουν στις θάλασσες της Νοτιάς. Εκεί ξεχειμωνιάζουν και κάνουν τα τιμάρια τους για να πιάσουν πέλαγο την άνοιξη...»
«... Το γκρούπο του Φοο-ι-μάα ή του Μωυσή βρέθηκε το 1661 από κάποιο πορτουγέζικο καράβι που έπεσε τυχαίως απάνου του σε μια τρικυμία που το μάκρυνε από τον δρόμο της Ινδίας. […] Το Φαγκούα βρίσκεται σε 41 Ν. πλ. και 52 Α. μ. »«... Σταμάτησα και κοίταζα γύρω μου. Ο ήλιος έκαιγε. Αραιά κομμάτια αφρός πηδούσαν εδώ κι εκεί απάνου στα βαθειά νερά. Το βογγητό της θάλασσας βαστούσε από τη μια εώς την άλλη άκρη απάνου στον άμμο κουφό και υποχθόνιο σαν να σκάβανε κάτου από τα πόδια μου. Τα φύκια έτρεχαν σαν ζωντανά απάνου στην ισόπεδη γης διωγμένα απ’ τις ελαφρές πνοές που πλανιόνταν ακόμα στο πέλαγο...»
«... Από το άλλο μέρος, το βουνό κατέβαινε στρωτά έως τα νερά ενός μικρού κόρφου, που ήτανε κλεισμένος απ’ όλα τα μέρη. Θεέ μου! Τι ουράνια ειρήνη μου ήρτε μπροστά στο λησμονημένο αυτό κομμάτι της θάλασσας! ... Από ‘κει που στεκόμουν ξεχώριζα κάτου από το καθαρό νερό τις πέτρες και τις πράσινες σκιές του βυθού. Με μιας φούσκωσε η καρδιά μου από κέφι. Τα ουράνια άνοιξαν απάνου απ’ το κεφάλι μου κι ο Θεός μου έστελνε τη χαρά του ...»«... Γιατί κάθουμαι κ’ ιστορώ πράγματα έτσι τιποτένια; ...»
Αποσπάσματα
Φώτη Κόντογλου ΕΡΓΑ Α’
ΓΙΑΒΑΣ Ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Εκδοτικός Οίκος ΑΣΤΗΡ
boat 